ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΙΑΠΩΝΙΑ!


COURAGE JAPAN!










«Perfect purity is possible if you turn your life into a line of poetry written with a splash of blood...»

«...If we look on idly, heaven and earth will never be joined. To join heaven and earth, some decisive deed of purity is necessary. To accomplish so resolute an action, you have to stake your life, giving no thought to personal gain or loss. You have to turn into a dragon and stir up a whirlwind, tear the dark, brooding clouds asunder and soar up into the azure-blue sky...»

Yukio Mishima
(Runaway Horses)



«...Πόσο πολύ μπορεί να αγαπά κανείς;
Πατρίδες μου η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιαπωνία.
Σταγόνες αίμα στο κορμί μου, ποτάμια αίμα στο κορμί του κόσμου.
Η δόξα σου Ιαπωνία, η γενναιότητα της καρδιάς.
Η πατρίδα μας είναι στην καρδιά.
Η καρδιά σου είναι η πατρίδα μου, Ιαπωνία.
Όταν η δική μου καρδιά σταματήσει, η δική σου, Ιαπωνία, ακόμη θα χτυπά...»

Λευκάδιος Χερν

4 comments:

prasino liker είπε...

Eιπε ο Λαο Τσε //Γη και ουρανος ειναι ασπλαχνα//Ειπε ο Κομπονταισι //Κυλα ,κυλα,το ρευμα της ζωης προς τα μπροστα κυλαει.Πεθανε, πεθανε,ο θανατος σε ολα φτανει//Οπου και αν γυρισουμε αντικριζουμε την καταστροφη.Η Αλλαγη μονο ειναι αιωνια-γιατι να μην καλωσοριζουμε το θανατο οπως την ζωη;Eiναι οι δυο οψεις του ιδιου πραγματος-Η νυχτα και η μερα Του Βραχμανισμου.Μονο μεσω της διαλυσης του παλαιου γινεται δυνατη η αναδημιουργια.Εχουμε λατρεψει τον θανατο την ανελεητη θεα του ελεους με πολλα ονοματα.Η μυστικη φωτια καιει την αδυναμια μας,τι ιερο ξιφος κοσμει τα δεσμα της επιθυμιας.Απο την τεφρα μας ξεπηδα ο φοινικας της ουρανιας ελπιδας,απο την ελευθερια προκυπτει η βαθυτερη συνειδητοποιηση της τολμης.Θα εξιλεωθουμε για την πραξη μας αφιερωνοντας τους εαυτους μας στην Γνησιοτητα και την απλοτητα............
Απο το //Το Βιβλιο του Τσαγιου //του Okakura Kakuzo

Ανώνυμος είπε...

υπέροχος λαός,πανέμορφη χώρα αλλά να όμως που η ίδια η Φύση συνεχίζει να τιμωρεί την αλαζονεία των ανθρώπων.Και δεν κάνει διακρίσεις απέναντι στις χώρες του κόσμου.

Ήμουν 5 που έγινε το Τσερνομπιλ.Θυμάμαι την μητέρα μου που μου έβαζε ιώδιο,θυμάμαι ακόμα τις εικόνες των παιδιών που γεννιούνταν στην Ουκρανία.

δεν έχω λόγια για τον κόσμο που ζούμε....τι κόσμο θέλουμε?πολέμων?μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε τον κόσμο μας?τι κόσμο θέλουμε επιτέλους?

KatArchimandritou είπε...

Ανθρώπινο μεγαλείο.
Μπροστά σε αυτό ορισμένες φορές νοιώθείς λίγος ως άνθρωπος.

Ανώνυμος είπε...

Κουράγιο στους ανθρώπους.Είμαστε όλοι δίπλα τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές...